De titel betekent 'verblinden', maar feitelijk gaat de film over kijken en visie. En dat terwijl een van de drie geportretteerden een blinde schrijver is. Een essay over het waarnemen van de wereld. Handgekleurd. Experimenteel en politiek gaan niet altijd zo hypnotiserend samen. 'Ze leeft in een huis zonder gezien te worden.' Ryan is schrijver en verloor twintig jaar geleden langzaam zijn gezichtsvermogen. Daardoor heeft hij een heel andere, veel sterker op tast gerichte intimiteit met zijn echtgenote opgebouwd. Ryan belicht vooral de schoonheid van het kunnen waarnemen, de twee andere personages in deze docufictie hadden bepaalde zaken juist liever niet onder ogen gekregen. De lesbische Jackie was tien jaar politieagente op de straten van Toronto, waaghals Jamie gooide als piloot bommen op Sarajevo, Irak en Rwanda. Beiden zijn door hun werk ernstig getraumatiseerd geraakt. De Canadese experimentele filmmaker Steve Sanguedolce begon vijftien jaar geleden met het met de hand inkleuren van zijn films. Een manier om emoties visueel te kunnen weergeven. In Blinding onttrekken delen van het beeld zich letterlijk aan ons zicht. Er zitten vette krassen en grove korrels op, ze zijn zwaar over- of onderbelicht, of de inkleuringen vervormen het beeld. Verblindend en overstuurd, net als de gemoedstoestand van Ryan, Jackie en Jamie.